Το λιμβικό σύστημα έχει περιγραφεί ως ένας διακόπτης στη μάθηση. Εάν το λιμβικό σύστημα μεταφράσει μία πληροφορία ως θετική, ο διακόπτης ανοίγει  αποστέλλοντας ένα μήνυμα σκοπού και διέγερσης και καθοδηγεί τη συμπεριφορά του ατόμου προς ένα στόχο. Όταν συμβαίνει αυτό κινητοποιούμαστε προς εμπλοκή-δράση, η σκέψη και η μάθηση βελτιώνονται. Όταν η μετάφραση της πληροφορίας είναι αρνητική, ο διακόπτης κλείνει και η σκέψη και η μάθηση καταστέλλονται. Η ευτυχία-ευχαρίστηση έχει μία θετική επίδραση στη μάθηση, στη μνήμη και στην κοινωνική συμπεριφορά του ατόμου (Lawson, 2008).

            Το άτομο διαθέτει ένα εσωτερικό κίνητρο για την προώθηση της ανάπτυξής του,μέσω της συμμετοχής του σε αισθητικοκινητικές δραστηριότητες. Υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ εσωτερικού κινήτρου και θέλησης για δημιουργία και πραγμάτωση. Σε δυσλειτουργίες της ανάπτυξης, το εσωτερικό κίνητρο είναι μειωμένο και άρα μειωμένη και η ενεργητική συμμετοχή σε νέες δραστηριότητες, εμπειρίες και προκλήσεις. Αυτό συνεπάγεται, μειωμένη ικανότητα μάθησης και προσαρμοσμένης συμπεριφοράς. Η αύξηση της ενεργητικής εμπλοκής, ο ενθουσιασμός, η αυτοπεποίθηση, όπως συμβαίνει με τη συμμετοχή σε ένα θεατρικό δρώμενο, αποτελούν σοβαρές ενδείξεις βελτίωσης των διαδικασιών της ανάπτυξης! (Fisher and Murray, 1991).